นักวิทยาศาสตร์พบฟอสซิลของนกเพนกวินที่ใหญ่ที่สุด
ขณะค้นหาผ่านโขดหินริมชายหาดของเกาะใต้ของนิวซีแลนด์ ทีมนักวิทยาศาสตร์จากนานาประเทศสะดุดกับการค้นพบที่ยอดเยี่ยม
แต่ที่สำคัญที่สุด เพนกวินตัวหนึ่งที่มีชื่อว่า Kumimanu fordycei น่าจะเป็นนกที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา ผู้เขียนร่วมของการศึกษาเกี่ยวกับการค้นพบนี้ ซึ่ง ตีพิมพ์ในวารสาร Journal of Paleontology เมื่อวันพุธ มีวิธีที่น่าสนใจในการอธิบายเรื่องนี้
“ด้วยน้ำหนักประมาณ 350 ปอนด์ มันจะหนักกว่า [นักบาสเก็ตบอล] Shaquille O’Neal ที่จุดสูงสุดของการครอบงำของเขา!” Daniel Field แห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ กล่าวในแถลงการณ์ สำหรับการเปรียบเทียบ เพนกวินจักรพรรดิหรือเพนกวินที่ใหญ่ที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่ในขณะนี้ มีน้ำหนักสูงสุด 100 ปอนด์ (45 กิโลกรัม) ตามการเปิดเผย และนกกระจอกเทศตัวผู้ซึ่งเป็นนกที่ใหญ่ที่สุดที่ยังมีชีวิตในขณะนี้ สามารถหนักได้ถึง 290 ปอนด์
ในแง่ของความสูงของนกเพนกวินดึกดำบรรพ์ (และบางทีอาจกระโดดถีบ) ผู้เขียนคนแรกของการศึกษา Daniel Ksepka จาก Bruce Museum ในคอนเนตทิคัตได้ทวีตภาพสิ่งที่เขาเรียกว่า “คาดเดาได้ดีที่สุด” ของทีม ดูเหมือนว่าจะมีขนาดเท่ามนุษย์ (หากไม่ใหญ่กว่า) แต่โชคดีที่มันดูเล็กกว่านกเพนกวินมหึมาที่คาดการณ์ว่าจะอาศัยอยู่ในโลกยุคหลังมนุษยชาติโดยนักบรรพชีวินวิทยาDougal Dixon ในปี 1981 Dixon จินตนาการถึงสัตว์ร้ายขนาด 12 เมตร (เกือบ 40 ฟุต) ใช่
อีกสายพันธุ์หนึ่งชื่อ Petradyptes stonehousei เป็นตัวอย่าง 5 ใน 9 ตัวอย่างที่เปิดเผย แต่น่าจะมีขนาดใหญ่กว่าเพนกวินจักรพรรดิยุคใหม่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ทีมงานกล่าว น้ำหนักประมาณ 110 ปอนด์ (50 กิโลกรัม)
ทั้งสองสายพันธุ์ใหม่ได้ยืนยันกับนักวิทยาศาสตร์ว่านกเพนกวินมีขนาดใหญ่มากในประวัติศาสตร์วิวัฒนาการยุคแรก ๆ และการค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าครีบของนกที่บินไม่ได้เหล่านี้เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาอย่างไร”ซากดึกดำบรรพ์ให้หลักฐานเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของชีวิตแก่เรา และบางครั้งหลักฐานนั้นก็น่าประหลาดใจจริงๆ” ฟิลด์กล่าว “ฟอสซิลเพนกวินยุคแรกหลายตัวมีขนาดมหึมา ทำให้เพนกวินตัวใหญ่ที่สุดที่ยังมีชีวิตในปัจจุบันแคระแกร็นได้อย่างง่ายดาย”
เมื่อเทียบกับพื้นหลังนกเป็ดน้ำทึมๆ คุณจะเห็นแผนภาพโครงกระดูกของเพนกวินสามแบบ จากซ้ายไปขวา พวกมันลดขนาดลงภาพประกอบโครงกระดูกของ Kumimanu fordycei, Petradyptes stonehousei และเพนกวินจักรพรรดิสมัยใหม่ แสดงขนาดของฟอสซิลสายพันธุ์ใหม่
ซีโมน จิโอวานาร์ดีการวิเคราะห์นกเพนกวินเมกะทีมงานใช้เทคนิคต่างๆ เช่น การสแกนด้วยเลเซอร์และการวิเคราะห์สิ่งแวดล้อมเพื่อประเมินลักษณะต่างๆ ของนกเพนกวินสองสายพันธุ์อันดับแรก ทีมงานใช้เครื่องสแกนเลเซอร์เพื่อสร้างแบบจำลองดิจิทัลของกระดูกและเปรียบเทียบกับฟอสซิลสายพันธุ์อื่นๆ เช่น เพนกวินจักรพรรดิ นั่นเป็นวิธีที่นักวิจัยเริ่มคาดการณ์ว่านกในยุคก่อนประวัติศาสตร์อาจมีขนาดใหญ่เพียงใด แต่ข้อมูลบางอย่างยังถูกรวบรวมโดยการตรวจสอบก้อนหินภายในซึ่งพบตัวอย่างทั้งหมด – กระดูกตีนกบและจุดยึดของกล้ามเนื้อ – พบว่าเริ่มต้นด้วย
หินเหล่านี้ถูกระบุว่ามีอายุประมาณ 57 ล้านปี และคิดว่าซากดึกดำบรรพ์ชนิดนี้มีอายุระหว่าง 59.5 ล้านถึง 55.5 ล้านปีก่อน
เส้นเวลานี้อยู่ในยุคพาลีโอซีนตอนปลาย และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประมาณ 5 ล้านถึง 10 ล้านปีหลังจากการสูญพันธุ์ยุคครีเทเชียสเมื่อดาวเคราะห์น้อยชิคซูลุบกวาดล้างไดโนเสาร์ ในทางหนึ่ง นี่หมายความว่าเพนกวินยักษ์อาจมีความสงบสุขมากกว่าที่คุณคาดไว้สำหรับสัตว์ดึกดำบรรพ์ — ไม่ถูกรบกวนบนโลกที่ปราศจากไดโนเสาร์ไม่มากก็น้อย
“Kumimanu fordycei น่าจะเป็นภาพที่น่าอัศจรรย์อย่างยิ่งบนชายหาดของนิวซีแลนด์เมื่อ 57 ล้านปีก่อน และการผสมผสานระหว่างขนาดที่แท้จริงและธรรมชาติที่ไม่สมบูรณ์ของซากดึกดำบรรพ์ทำให้มันกลายเป็นนกฟอสซิลที่น่าสนใจที่สุดชนิดหนึ่งเท่าที่เคยพบมา” Field พูดว่า.
และหากคุณสงสัยว่าวิถีชีวิตของนกเพนกวินขนาดใหญ่แตกต่างจากกิจวัตรประจำวันของนกเพนกวินตัวน้อยน่ารักที่เราคุ้นเคยหรือไม่ คำตอบคือใช่ตัวอย่างเช่น นักวิจัยอธิบายว่าเพนกวินที่ตัวใหญ่สามารถจับเหยื่อที่ใหญ่กว่าได้ รักษาอุณหภูมิของร่างกายในน้ำเย็นได้ดีกว่า และอาจอพยพไปทั่วโลกและตั้งที่อยู่อาศัยนอกบ้านเกิดของพวกมัน
สัตว์โบราณจำนวนมากดูเหมือนจะมีขนาดใหญ่กว่าบรรพบุรุษในยุคปัจจุบันอย่างเห็นได้ชัด เช่น ไดโนเสาร์ แมมมอธขนปุย หรือแม้แต่แมงป่องขนาดเท่าสุนัข ผู้เชี่ยวชาญบางคนตั้งสมมติฐานว่าเป็นเพราะปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เช่น ปริมาณออกซิเจนในอากาศที่สูงขึ้น คนอื่นๆ เชื่อว่าอาจเป็นเพราะการดูดซึมอาหารที่มีประสิทธิภาพตามที่ทีมค้นพบนกเพนกวินบอกใบ้
“สัตว์ทะเลเลือดอุ่นขนาดใหญ่ที่อาศัยอยู่ในปัจจุบันสามารถดำน้ำได้ลึกมาก สิ่งนี้ทำให้เกิดคำถามว่า Kumimanu fordycei มีระบบนิเวศวิทยาแบบที่นกเพนกวินในปัจจุบันไม่มีหรือไม่ โดยสามารถเข้าถึงน้ำที่ลึกกว่านั้นและหาอาหารที่ไม่สามารถเข้าถึงได้ เพนกวินที่มีชีวิต” แดเนียล โธมัส แห่งมหาวิทยาลัยแมสซีย์และผู้ร่วมวิจัยกล่าวในถ้อยแถลง
สายพันธุ์ยักษ์ที่เพิ่งขุดพบมีชื่อว่า Kumimanu fordycei ได้รับการตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่ Ewan Fordyce ศาสตราจารย์กิตติคุณแห่งมหาวิทยาลัย Otago ในนิวซีแลนด์ “หากไม่มีโครงการภาคสนามของ Ewan เราคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีฟอสซิลสปีชีส์ที่เป็นสัญลักษณ์อยู่มากมาย ดังนั้นจึงเป็นเรื่องถูกต้องที่เขามีชื่อเพนกวินเป็นของตัวเอง” Ksepka กล่าวในแถลงการณ์
การค้นพบที่มีขนาดเล็กกว่านั้น Petradyptes stonehousei มีชื่อตามตัวอักษรมากกว่ามาก มาจากคำภาษากรีก “petra” สำหรับหิน และ “dyptes” สำหรับนักประดาน้ำ อย่างไรก็ตาม Stonehousi ให้เกียรติแก่ Bernard Stonehouse ผู้ล่วงลับไปแล้ว ซึ่งข่าวประชาสัมพันธ์นี้เรียกว่าบุคคลแรกที่สังเกตวัฏจักรการผสมพันธุ์ของเพนกวินจักรพรรดิ
